Hayata tutunup bir şey bekler insan
Belki birgün için ne anılar ister sadece
Belki de geri gelmesini istediği bir zamanı
Alışmıştı oysa yaşadıklarına
Gökyüzünü izleyerek büyüdüğü hayallerini
Kayan bir yıldızı görünce sevinirdi
Bir zamanlar o kadar basitti işte hayat
Düşünerek yazmayı bilmezdi o zaman
Çünkü her şey o kadar saf ve temizdi.
Bir yaprak kağıt üzerine dizili kelimeleri,
Kalem tutan elleri durmaksızın karalardı.
Başka şeyler oldu
Şimdi kalmadı eskileri
Artık yazmadan olmuyor dedi
Ve dönüp gitti.
Sonra dedim ki kendime, nedir bizi sana bu kadar bağlayan,
Meğer bırakmıştım, her şeyi sonradan hatırladım.
Şimdi tam zamanı mı acaba diye sordum
Hatırladığım kadarıyla belki
Anladım hiçbir şey beni senden alıkoyamıyor
Artık yeni sayfalara geçme vakti dedim.
Ve
Bıraktığım yerden her şeye tekrar başladım.
Yazar ; Kadir KÜÇÜK
